Op naar Hluhluwe (terug naar ZuidAfrika)
Door: Lisette
01 Augustus 2014 | Zuid-Afrika, Hluhluwe
Hazyview (Swaziland) en dan richting St,. Luciameer
Ik zit in de bus te schrijven. Het is half elf in de ochtend en we hebben al een glas- en een kaarsenfabriek achter de rug. Met uiteraard overal rondom kleine winkeltjes waar je vn alles (te duur) kunt kopen. Dat vind ik het jammere van een groepsreis: stoppen waar je zelf normaal niet naar toe zou gaan en doorrijden dáár waar jij graag even zou willen zijn en rondlopen. Enfin, hoort erbij zal ik maar denken.
De koning van Swaziland is 44 jaar en heeft 13 vrouwen. Volgend de info gaat ie rond september weer op zoek naar de volgende. Malloot.
Onderweg passeren we de parlementsgebouwen en het huisje van deze heer. Daar moet je je helemaal niets bij voorstellen. Is lang niet wat de woorden je doen verwachten. Er zijn hier erschillende projecten voor weeskibneren. Die zijn er veel. HIV komt hier veel voor en voorlichting lijkt niet te helpen. Nog veel onjuiste gedachten over deze ziekte.
We komen ook langs de 'excecution rock'in vroeger tijden werd je, wanneer je iets strafsbaars gedaan had, bovenop deze berg geleid. Vervolgens kreeg je een lans in je rug en buitelde je zo naar beneden. Gezellig landje was dat hier (Swaziland) vroeger. De mensen zijn aardig en het landschap is afwisselend. Je ziet kinderen langs de weg met emmers en andere plastic zaken waar water in kan, om bij een bepaald punt water te halen en weer naar huis te brengen. Wat zijn wij eigenlijk verwend...
Voor de lunch (die we wederom in een supermarkt weten te kopen) doen we de markt van Manzini aan. Dat is echter helemaal niet wat we verwachten van een markt. Het is er een chaos van stukken steen, trapjes etc met overal tussendoor mensen die verkopen of dingen maken. We vinden het allemaal een rotzooi en zijn het dan ook zo beu. Wel mooi om even te proeven natuurlijk. We zitten de tijd uit met een blikje cola in een locaal eettentje.
Heet eten wat we gekocht hebben eten we op in de bus wan we moeten nog een dikke 250 km rijden vandaag.
Nico (onze chauffeur) neemt ons, als verrassing mee naar een Swazivrouw die hij kent en we krijgen de gelegenheid op een klein swazicomplexje rond te kijken. Ik schat zo ń hut of 4 waar ze met 17 man inwonen. Het geheel is wel afgeloten met een hek aan de ingang waar zich, terwijl we de bus daar stoppen en door de vrouw ontvangen worden, een hele hoop kinderen verzamelen die op weg zijn van school naar huis. Ze moeten vaak een heel eind lopen en sommigen van hen hebben niet eens schoenen aan. Op zo'n moment besef je echt de ongelijke verdeling in de wereld. We maken wat fun met deze kids, maken fotoś van hen en laten ze zelf foto' s maken en ze vinden het prachtig. Voor sommigen ook een beetje eng,zoveel witte mensen in hun hut. We hebben vrij toegang tot alle verblijven. Gastvrij hoor. En nee, geen 'wat wil je drinken?' e.d. Deze mensen lijken echt amper te eten te hebben. In de bus hebben we nog een volle zak siaanappels liggen en we geven elk kind er een. Dolle pret in dat kleine familiedorpje in Swaziland. Ook confronterend . Sommigen van ons hebben er dan ook zichtbaar moeite mee. Wat een wereld.
Op de vervolgweg de gebruikelijke stempels om Swaziland uit te komen en ZuidAfrika weer binnen. Nog een dik uur rijden en dan bij de volgende lodge in Zululand (Hluhluwe) waar we twee nachten zullen blijven. Even gewoon doen waar we zin in hebben.
Ik zit in de bus te schrijven. Het is half elf in de ochtend en we hebben al een glas- en een kaarsenfabriek achter de rug. Met uiteraard overal rondom kleine winkeltjes waar je vn alles (te duur) kunt kopen. Dat vind ik het jammere van een groepsreis: stoppen waar je zelf normaal niet naar toe zou gaan en doorrijden dáár waar jij graag even zou willen zijn en rondlopen. Enfin, hoort erbij zal ik maar denken.
De koning van Swaziland is 44 jaar en heeft 13 vrouwen. Volgend de info gaat ie rond september weer op zoek naar de volgende. Malloot.
Onderweg passeren we de parlementsgebouwen en het huisje van deze heer. Daar moet je je helemaal niets bij voorstellen. Is lang niet wat de woorden je doen verwachten. Er zijn hier erschillende projecten voor weeskibneren. Die zijn er veel. HIV komt hier veel voor en voorlichting lijkt niet te helpen. Nog veel onjuiste gedachten over deze ziekte.
We komen ook langs de 'excecution rock'in vroeger tijden werd je, wanneer je iets strafsbaars gedaan had, bovenop deze berg geleid. Vervolgens kreeg je een lans in je rug en buitelde je zo naar beneden. Gezellig landje was dat hier (Swaziland) vroeger. De mensen zijn aardig en het landschap is afwisselend. Je ziet kinderen langs de weg met emmers en andere plastic zaken waar water in kan, om bij een bepaald punt water te halen en weer naar huis te brengen. Wat zijn wij eigenlijk verwend...
Voor de lunch (die we wederom in een supermarkt weten te kopen) doen we de markt van Manzini aan. Dat is echter helemaal niet wat we verwachten van een markt. Het is er een chaos van stukken steen, trapjes etc met overal tussendoor mensen die verkopen of dingen maken. We vinden het allemaal een rotzooi en zijn het dan ook zo beu. Wel mooi om even te proeven natuurlijk. We zitten de tijd uit met een blikje cola in een locaal eettentje.
Heet eten wat we gekocht hebben eten we op in de bus wan we moeten nog een dikke 250 km rijden vandaag.
Nico (onze chauffeur) neemt ons, als verrassing mee naar een Swazivrouw die hij kent en we krijgen de gelegenheid op een klein swazicomplexje rond te kijken. Ik schat zo ń hut of 4 waar ze met 17 man inwonen. Het geheel is wel afgeloten met een hek aan de ingang waar zich, terwijl we de bus daar stoppen en door de vrouw ontvangen worden, een hele hoop kinderen verzamelen die op weg zijn van school naar huis. Ze moeten vaak een heel eind lopen en sommigen van hen hebben niet eens schoenen aan. Op zo'n moment besef je echt de ongelijke verdeling in de wereld. We maken wat fun met deze kids, maken fotoś van hen en laten ze zelf foto' s maken en ze vinden het prachtig. Voor sommigen ook een beetje eng,zoveel witte mensen in hun hut. We hebben vrij toegang tot alle verblijven. Gastvrij hoor. En nee, geen 'wat wil je drinken?' e.d. Deze mensen lijken echt amper te eten te hebben. In de bus hebben we nog een volle zak siaanappels liggen en we geven elk kind er een. Dolle pret in dat kleine familiedorpje in Swaziland. Ook confronterend . Sommigen van ons hebben er dan ook zichtbaar moeite mee. Wat een wereld.
Op de vervolgweg de gebruikelijke stempels om Swaziland uit te komen en ZuidAfrika weer binnen. Nog een dik uur rijden en dan bij de volgende lodge in Zululand (Hluhluwe) waar we twee nachten zullen blijven. Even gewoon doen waar we zin in hebben.
-
02 Augustus 2014 - 00:28
Frank Mommers:
Mooi verslag van jullie reis ik zal het doorgeven aan de familie.
Veel plezier nog en geniet eran Groetjes Frank en Francy -
03 Augustus 2014 - 11:01
Ted:
Hoi Bert Lisette Frank en Anja
Ik was een paar dagen in Zeeland en zit nu jullie verslagen te lezen. Erg mooi! Bert: Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag maak er wat moois van. Geniet nog van jullie reis.
Ted -
03 Augustus 2014 - 21:46
Franca :
Hoi Bert, heel hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag.
Nog veel mooie dagen op deze schitterende reis en groeten aan de anderen.
Liefs Frans en Franca.
-
05 Augustus 2014 - 14:01
Monique:
Hoi luitjes,
Wat leuk om een beetje met jullie mee te mogen reizen. wat een avontuur. Pepijn is er net van terug en van hem heb ik ook al veel mooie foto's gezien en verhalen gehoord!
Afrika staat ook op mijn verlanglijstje, dus kan ik al een beetje meeproeven.
Geniet er nog van met z'n 4-tjes
Xxxmonique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
