Tempels in Ubon Ratchathani

Onze eerste dag in Ubon begon weer in tropische hitte. Man, man wat kan het hier heet zijn of althans aanvoelen. Bij ons hotel is geen ontbijt te krijgen en in de vroege ochtend gaan we dus op pad om wat gebakken rijst met een ei te krijgen. Dat is weer wennen. Het is niet zozeer wat ik zelf eet maar meer wat ik rondom me, op de vroege morgen zie eten....
Onderweg naar onze ontbijtplek komen we langs een school waar ze net bezig zijn met een muziekles. Gewoon 300 kinderen tegelijk, allemaal een lied zitten en een voorgestructureerd dansje daarbij maken. Over onderwijs gesproken...
Op de terugweg naar het hotel komen we langs Thung Si Meuang, een soort van park waarin de citypllar staat en waar een grote sculpture (uiteraard in goud) van een boot met daarop allerlei taferelen. Het zou iets te maken hebben met het 'candlefestival' wat hier jaarlijks is. Dit geheel pikken we dus alvast even mee voor wat fotootjes.
Bij het hotel nemen we een taxi naar een aantal tempels in de omgeving van Ubon. Immers, Ubon heeft net wat apartere tempels dan in de rest van Thailand en geloof me....dat klopt ook. We starten met Wat Ban Na Meuang. Zoń 7 km van centrum vlakbij vliegveld. Écht de moeite. Het is er zo druk dat we door allerlei militaire in een fille naar de ingang geleid worden. Blijkbaar is er iets te doen en we blijken met onze neus 'in de rijst' te vallen. De tempel is gebouwd door een monnik die hier we zéér vereerd wordt en waarvoor vandaag een feestdag wordt georganiseerd.
We komen binnen onder een immens grote olifant (mét bemanning) door. Hieronder door rijden zelfs autoś. Heel apart. In het midden van het complex ligt een grote drakenboot. In het midden het tempelgedeelte (met overigens hele mooie kleurige muur- en plafondschilderingen en de boot wordt voortgedreven door roeiers (uit hout gesneden) aan voor- en achterkant. Supermooi!
We ontmoeten een 57jarige dame Noi. Ze spreekt goed Engels en legt ons uit dat er vandaag een feestdag is ter ere van eerder vernoemde monnik. Dat hadden we uiteraard al wel gezien want het was er gigadruk. Op deze dag staan er overal kraampjes waar je eten, drinken, ijs, zoetigheden etc etc kunt krijgen en vandaag is het voor iedereen gratis. ook dat zien we. Sommigen bestellen her en der wat eten en gaan met gezin of vrienden lekker ergens op het terrein alles op zitten peuzelen; anderen komen met de gehele familie en laden volle plastic tassen in met eten en drinken en gaan met volle achterbak meteen weer naar huis. En gelijk hebben ze. De meeste mensen hier moeten echt van een heel klein beetje rondkomen.
We zoeken onze taxichauffeur op en die brengt ons naar een volgende tempel: What Phra Nong Bua. Een tempel die we nog niet gezien hebben (qua vorm). Een grote obelisk (?) met daarom heen allerlei kleinere. Alles wat je ziet blinkt. Heel apart. ook daar wat rondgedwaald en vervolgens weer naar huis. Hans wil een paar uurtjes rusten maar wij besluiten om 'er toch nog maar een te nemen'. een tempel dan hé. Vlak in de buurt zou een hele oude staan met een antieke bibliotheek, die we overigens niet gezien hebben en er was ook geen mens/monnik die wat Engels sprak en ons kon leiden. Jammer, maar de tempel was van hout en mooi om te zien. Daarnaast een tempelgebouw wat er van buiten uitziet als nieuw maar waar we binnen hele oude muurschilderingen zagen en ook hier weer de verbondenheid met Buddha of een belangrijke monnik door touwtjes die van de betreffende (buddha of monnik) via het plafond naar de mensen gaat die het touwtje vasthoudt of aan de pols bindt. deze tempel heet Wat Thung Si Meuang.
Thuis vervolgens wat opgefrist en vanavond gegeten in een drijvend restaurant op de rivier hier.
Al met al een hele gave Ubonse dag