Samut Songkhram

Gisteren nog een relaxed dagje bij Hans en vandaag op weg naar Samut Songkhram. Dit overigens wel na nog wel enige hindernissen. Onze camera is spoorloos verdwenen. In Chantaburi hebben we hem gebruikt, daarna niet meer. We weten bijna allebei zeker dat we hem van daaruit wél meegenomen hebben naar Jomtien. Echter vervolgens niet meer naar Hans. Overal nagevraagd en laten vragen maar nergens meer te vinden. Dompertje dus want was een fijn toestel. Van het te lang op een slippertje lopen heb ik eergisteren giga onderrugpijn gekregen. Ik denk tenminste dat het daar van is. De magic hands van Noi ( een vriendin van Manee) hebben er echter gisteren voor gezorgd dat ik weer helemaal oké ben en nergens, maar dan ook werkelijk nergens meer last van heb.
Massage aan huis, zo'n dik uur en alles weg. Geweldig. Die kan er wat van!
Enfin, vanochtend om 10 uur van huis gegaan. Alle benodigde zaken weer in een koffer gepropt en ' gaan met die banaan' .
De tocht naar Samut Songkhram is zo'n drie uurtjes. Voornamelijk allemaal over highway. Beetje saai dus. Wel heel prachtig wanneer we a.h.w. Onder Bangkok door draaien. Dan heb je een hele tijd mooi zicht op de verschillende bruggen over de rivier en de skyline van Bangkok. Ik denk dat een stuk van de grote weg van maar liefst 45 km over een autoweg op hoge betonpalen gaat. Man, man....
Het hotelletje wat we hebben geboekt ligt wat ver van het centrum. Ze willen dat er vooruit betaald wordt en vragen extra charge voor gebruik creditcard. Hans is het daar niet mee eens en wenst dus niet zijn intrek daar te nemen.
Echter ook in het vlgd hotel is het hetzelfde. Wel dichter bij het centrum. Uiteindelijk dus beland nu in Smile hotel of House 3. Ik schat zo'n kilometertje lopen van het centrum. Laten we daar dus maar eerst eens even gaan kijken..
Op pad naar Maeklong station. Een klein stationnetje hier waar 8 keer per dag een treintje langskomt. Vroeger werd er, langs de rails, wat vis en schaal en schelpdieren verkocht. Mensen kwamen dan vanuit Bangkok om juist dat eten hier goedkoper te bemachtigen. Vanuit een klein marktje ontstond een grote markt en nu is het zo dat de spoorweg in feite dóór de markt loopt. Wanneer het treintje eraan komt hoor je een luid getoeter.Iedereen trekt zijn/ haar spulletjes van de rail, zonneschermpjes worden opgeklapt zodat de trein er door kan en even later ( als dat gebeurd is) wordt alles weer teruggezet zodat de verkoop weer door kan gaan.
We wanneer we er aan komen blijkt dat de trein nog een half uurtje op zich laat wachten. We lopen over de rail ( dat is immers de enige weg over de markt) en nemen bij het een of andere barretje ( stel je daar niets van voor) een blikje bier om daarna het gebeuren van de trein te bekijken. Heel leuk om een keer mee te maken.
Van een aardige Thaise meneer krijgen we het adres van een restaurant hier aan de rivier. We eten er heerlijk en genieten ondertussen van de longtailbootjes vol met toeristen die, vanaf een bepaald punt, van hieruit naar de floating market in Amphawa ( een dichtbij gelegen stadje if dorpje) varen. Vandaag vis, oesters en krab op het menu. Het is hier goed om vol te houden!