Chantaburi dag 1

Na onze eerste stop in Pattaya ziten we dan nu in Chantaburi. Zoals al eerder vermeld met de taxi gekomen en terecht gekomen in een supermooi hostel. Alles schoon en netjes. Wanneer we binnen komen en naar de kamer moeten dienen we eerst sloffen/slippers aan te doen en onze schoenen in een kluisje te zetten. Zo, die mevrouw heeft er meteen de wind onder. In een soort kooi (lift) die weliswaar tergend langzaam gaat, komen we op de derde verdieping. Ruime kamer, mooie bedden, alle shampootjes, douchecaps en wat je normaal in een hotel vindt aanwezig. Op de diverse verdiepingen zijn zitjes voor als je TV wilt kijken, wilt lezen of wat dan ook. Beneden bij de receptie is een aparte kamer voor het ontbijt, je kunt er je drankje kopen kortom Top. Aanrader dus: ChernChan hostel in Chantaburi. Ook de locatie is prima want we hebben al snel de buurt wat verkend. Alles wat we willen zien zo ongeveer op loopafstand.
Dit gebied is bekend om zijn mijnen waar allerlei edelstenen gevonden werden. Overal zien we daar ook oude foto's van en overal komt ons ook iemand tegemoet die denkt ons wat steentjes te verkopen. Wanneer we de eerste passen buiten hebben gezet zijn we toe aan wat drinken. We lopen en vragen op een hoek waar dat kan. "Nou hier'. Er zit een groepje mannen en er staat een soort ijscokar waar een dame drankjes, nootjes en wattenstaafjes verkoopt (ik denk de eerste benodigdheden?). We nemen er een colaatje want Bert heeft wat last van te weinig suiker. Overigens verkopen ze er (althans niet in het zicht) ook niet anders. Het zijn verder alleen maar mannen. Ze zijn direct: 'Wat wil je kopen?'. Zo van: you name it , we do it..' We leggen ze uit dat we op vakantie zijn en niet komen om te kopen. Dat wordt ook lachend geaccepteerd.
Struinen vervolgens wat door de directe buurt. We blijken in een totaal katholieke area te zitten. Nergens een pintje te krijgen... Maakt niet uit. We doen al wel wat indrukken op. Het gebied waar we verblijven is 'the Waterfront community'. Het is langs de rivier. Hier hebben zich, van oudsher viëtnamese katholieken gevestigd, Boedhistische Chinezen en wat Tai. Huizen zijn aan de rand van de rivier gebouwd waarbij je ook al deze invloeden kunt zien qua architectuur. Soms waan ik me zelfs in China. Na onze snelle 'scan' zoeken we een restaurantje. Er zijn hier geen terrasjes zoals wij die kennen. Daarvoor moet je echt op zoek naar een wat 'westers' restaurant. We hadden er, vlakbij hostel, al een gescoord en gaan nu op zoek of we dat nog terug kunnen vinden.
Leuke plek aan het water. Ik denk dat de bedoeling is dat een en ander verloopt zoals in Europa. Helaas staat iedereen op elkaar te wachten dus een restaurantmanager zou hier nog wel het een en ander te doen hebben. Wel een hele gave, romantische plek en het eten was lekker. (Het heet Koff-House, coffee & eatery), en wanneer je vanaf hostel naar rivier loopt zie je het rechts naast de brug (over de rivier) liggen. Loop onder de brug door en neem dan jet eerste straatje naar rechts.mdan word het aangegeven, onder de brug door is wat veiliger dan oversteken. Ik denk zo,n 3 minuten lopen van hostel af.)
Op de weg naar huis zien we nog een en ander aan handarbeid: een jonge man polijst van die kleine amuletachtige plaatjes en brengt die tussen twee plexiglas-stukjes in. Ook een vrolijke oma die zich rond laat fietsen door haar kleindochter (Nog even wachten Dries, dat kun jij straks ook).
Voor nu, vroeg naar bed. We hebben het allebei nodig. Moeten even het juiste ritme hier zien te krijgen. Morgen meer (hoop ik)