De veiling

Luie dag vandaag. Nogmaals de straatjes van Essaouira door. Ik heb al eerder beschreven dat er vele smalle straatjes zijn hier in de medina. Telkens weer ontdekken we dingen die we nog niet eerder gezien hebben. Je dient eigenlijk elke opening die je ergens ziet in te lopen. Dan kom je op de mooiste, gezelligste pleintjes. Steeds weer denk je: Jee, dat dit er ook nog is. Zo ontdekken we in de middag wederom een pleintje en laten ons daar op het terras lekker in de zon zakken. Vriendelijke bediening, lekker en goedkoop wijntje en biertje. We zitten er lang en besluiten er ook te eten. Mosselen dit keer. Héérlijk!

Op de terugweg naar onze Riad zien we, naast het pleintje waar we al vaker hebben gegeten (en waar restaurant(je) Bonheur des Dames is) een soort poort openstaan. We gaan er eens een kijkje nemen. In het midden stan allerlei spullen. Fietsen, tassen met kleren, matrassen etc. Erom heen zitten een heleboel mannen en daarachter staan mensen. Ik ben er zowat de enigste vrouw maar wordt toch vriendelijk ontvangen. Een van de aan te hangen. Shokran. We blijken op een veiling terecht te zijn gekomen.

Na een minuut of 10 (zo wordt ons verteld) gaat het beginnen. En dat klopt. Sommige mannen pakken iets uit de stapel die in het midden staat bijv een oud nokia telefoontje. Hij loopt vervolgens de kring rond om zijn schat te laten bezichtigen en roept daarbij een prijs. Wanneer hij van iemand een bod krijgt wat hem wel iets lijkt roept ie nog één keer dat bod en wanneer er niemand reageert is het telefoontje verkocht. Het gaat niet één voor een. Er lopen meerdere mannen met meerdere spullen de kring rond. Het gaat over oude schoenen, fietsen, een trui, een telefoonkaartje etc. We genieten ervan en maken wat gein met andere omstanders. Hier kun je echt nog alles verkopen…..ook hetgeen wij niet eens meer op marktplaats zouden zetten…..