Wat Ao Noi

Het onweer blijft hier maar aannde gang. Zo ook wanneer we wakker worden. Het regent dat het giet en het gerommel in de lucht blijft aanhouden. We vermaken ons wat met boekje, internet, netflix etc en besluiten toch rond 14.00 op pad te gaan. Mr Chai brengt ons naar een tempel: Wat Ao Noi. Onderweg komen we langs hordes aapjes die zich ophouden bij een andere tempel hier. Komisch wel. Overigens ook opvallend veel honden hier…

Wat Ao Noi is echt mooi. Helemaal van teakhout en aan de binnenkant veel uit hout gesneden taferelen die daarna beschilderd zijn. De tempel staat op een groot complex aan het water. Ook alle bijgebouwen zijn van teakhout. Wanneer we binnenkomen zit er een monnik in het midden met de rug naar Budha gekeerd. Op een gegeven moment vraagt hij os waar we vandaan komen. Vervolgens krijgen we een cd-tje in onze hand gedrukt en laat hij een usb-stick zien die hij in computer gaat steken. Daar horen we hetzelfde op als op het cd-tje staat. Al vrij snel horen we een mannelijke Engels sprekende stem ons voorbereiden op een meditatie oefening. Ted en Bert doen mee, Ties is buiten en ik besluit wel te luisteren maar verder gewoon op mijn stoel te blijven zitten ( zonder mee te doen). We danken hem na afloop hartelijk en maken dat we naar buiten komen. Wat Ao Noi ligt op een hele mooie plek. Het complex grenst aan een klein vissersbaaitje in de zee. Met gekleurde bootjes, mannen die door het water waden om bij hun boot te komen en verbolgens uitvaren….kortom gewoon mooie plek.

naast de tempel vinden we Khan Kra Dai Cave. Met een hoop trappen kun je omhoog om een kijkje te nemen in deze grot. Berg en ik blijven beneden maar Ted en Ties lopen alle trappen tot aan het eind punt. Onder begeleiding van een hond die wrsch bij de tempel hoort en die hun de weg wijst. Mooi is dat.

Het weeris inmiddels wel droog maarop de terugweg hebben we hetbestfris in de tuk tuk. We laten ons afzetten bij hetrattenrestaurant ( 123 freedom bar and restaurant). We besluiten hier wat biertjes te nemen en dan daarna gewoon ( vroeg) te eten. De dame ( baas) van het restaurant sjeest snel maar de markt. Wanneer ze terugkomt heeft ze 10 flessen Leo bierbij zich én een hoop verse vis die uiteraard bewonderd dient te worden. Alle dagen hebben we om Leogevraagd. Men knikte dan netjes ‘ Ja’ en verbolgens kregen we met het een of andere excuusje toch Changbier. Vandaag dus echt Leo dus die ze met een trots gezicht optafel laat zetten.

We eten prima( Bertde verse vis) en lopen terug naar ons guesthouse. Morgen weer een reisdag. Schrijf jullie vanaf Petchaburi…