De zondag in ChiangMai

Normaal word ik niet zo vroeg wakker maar met naast je deur een peleton monniken die om half zeven allerlei mantra's beginnen op te dreunen is dat vanochtend zonder enige moeite toch gebeurd. De zondag in ChiangMai....Ik weet niet hoe vaak ze dit doen op deze dag maar ik heb het nogal wat gehoord vandaag. Mijn opstaan met alles wat daarbij hoort verloopt deze dag niet helemaal goed. Ik merk dat ik mijn telefoon niet kan opladen. Er wordt steeds aangegeven dat ik niet een échte kabel voor iPhone heb en dat die het dus mogelijk niet doet. Klote! Bert heeft een Thais kaartje in zijn telefoon maar ook dat loopt allemaal mis. Wordt geregeld door een of andere dame gebeld ( terwijl alleen Hans en ik zijn telefoonnr hebben) en heeft geprobeerd om naar mij te bellen maar ook dat lukte niet. Straks bij Hans weer maar meteen wisselen en gewoon Nederlandse kaart erin. Dit schiet niet op. Vervelend ook die beide zaken wanneer er op het thuisfront iets zou zijn. Vorige keer heb ik hier ook al een nieuwe kabel moeten kopen maar toen omdat ik zo stom was om alles op het vorige adres te laten liggen. Enfin, naar dezelfde winkel dus. Hoop gedoe maar uiteindelijk bleek de stekker gewoon heel vast in een stopcontact te moeten zitten. Tja en van die luxe stopcontacten hebben we niet in het guesthouse waar we zitten. Blokje gekocht en via dat blok aan stopcontact en jawel hoor....in eerste instantie bleef hij leeg lopen maar vervolgens opbouw van power. Ook weer getackeld!
We hebben een tuk- tuk gepakt naar Wat U Mong ' Thera Jan". Dat laatste moet erbij want er schijnt nog een tempel hier te zijn die Wat U Mong heet. De juiste is die welke dicht bij de universiteit ligt. Een beetje in de bergen en zo'n 15 tot 20 min rijden. De tempel ligt op een groot jungle-achting terrein en zit in feite onder de grond. Het zijn een soort tunnels waar verschillende altaren staan opgesteld. Apart wel. Bovendien is het een mooi gebied om rond te lopen. Overal honden, kippen, héél veel duiven en vooral weinig toeristen.
Mooie vijvers aangelegd waar joekels van vissen in rondzwommen. We hebben ons er prima vermaakt.
Dan met de tuk terug naar het centrum waar we lekker gelunched hebben. Pad Tai, heerlijk.
Elke zondag is er hier in de stad de ' zondagmarkt'. In veel straten, binnen het oude centrum komt men spulletjes verkopen. Het zijn dan meer de handicraft gemaakte dingen die men probeert te slijten. We hebben vanaf een terras zitten kijken hoe men eerst alles opbouwt. Dat gaat niet zoals bij ons, dat de kramen al voor je klaar staan. Iedereen dient eerst een parkeerplaatsen te zoeken om vervolgens met allerlei materiaal een stuk kraam op te zetten inclusief verlichting etc etc. Dat start zowat vanaf 16.00 uur en duurt tot middernacht .
Omdat we enkel gereisd hebben met handbagage hebben we niet al te veel spullen bij. Of eigenlijk gewoon te weinig kleren. We slaan dus nog snel een Thaise korte broek en hesje voor mij in en een blouse voor Bert ( die overigens wel gewoon ook thuis aan kan. Ha, ha. Dat spul van mij niet hoor maar dat raak ik wel weer kwijt voordat we terug vliegen.). Kosten 450 bath ( 11,25 euro. Niet te geloven.)
Het is jammer dat we gegeten hebben op het terras van waaraf we de gehele opbouw zo eens hebben bekeken want op de markt zelf staan kleine stalletjes met het allerheerlijkste eten...en wij zitten vol. Damn. Tip voor volgende keer: op de markt eten. We zwalken er zo'n drie uurtjes rond en hebben veel plezier. Op de terugweg scoren we nog een mojito. Kost hier ook geen drol.
Ik schat op het moment ( terwijl ik schrijf en Bert even sport ligt te kijken) zo 20.30 uur. Zo meteen nog ergens een drankje en kijken voor een lichte snack.
Morgen gaan we bussen naar Lamphun. Ben benieuwd wat we daar gaan gaan zien.
De bijbehorende foto's komen wat later. Kost nogal wat tijd en heb er nu geen zin in. Geduld is een mooie zaak...toch?