Dag 2

Vanochtend lekker gewoon geslapen tot we wakker werden. Bert besluit vers brood te gaan halen. Wàt een kanjer: hij heef er dan voor het ontbijt al 50 treden op en af op zitten. Pfff. Hij geeft geen krimp en komt met de benodigde lekkernijen terug. Ondertussen regel ik het een en ander met Antonia, onze host van appartement. Onze tv geeft geen ‘live-TV’ en wat we wel kunnen krijgen ( netflix bijvoorbeeld) kan alleen in zwart-wit. Bovendienvraag ik haar of the check-outlater mag dan 11.00. Immerswanneer we vertrekken naar Zadar moeten we vanaf hier een taxi naar busstation nemen. In de tussentijd leuren met onze bagagezien we niet zo zitten. Ze vindt het meteen prima. We ontbijten op ons gemakkie en besluiten naar de nummer 1 bezienswaardigheid van Rijeka te gaan: kasteel trsat, met kerk en klooster.

ik heb een toffe app ontdekt : Moovit. Kan gewoon aangeven waar we naar toe willen en de app geeft aan wat we het beste kunnen doen: 5 min lopen ( de route wordt beschreven en ik kan navigeren) , welke bus we waar moeten nemen etc. Tijdens de busrit krijg je ook weer een berichtje dat je bijvoorbeeld ‘ na twee haltes uit moet stappen’ . Reizen voor dummy’s maar wel heel gemakkelijk.

we nemen dus bus 2 en rijden, tot hoogboven de binnenstad,naarhet kasteel.in reisgidsen hebik gelezen dat je eerst 538 tredenop zou moeten.ergens anders stond echter dater een kabelbaan naar boven is.enfin , we wachten af en als het, gezien onze condities niet gaat, nemen we gewoon de bus werr terug. Watblijkt…..debus zet ons gewoon bij kasteel af. Niks trappenlopen en geen kabelbaan. Het geheel is ‘Mwha’….Er zijn in deze stad wel mooiere dingen te zien.als ik daawerkelijk meer dan 500treden had moeten doen voor dit alles dan had ik Kroatie vervloekt :grin:

Terug in Rijeka beslissen we om eens wat ‘ buiten de gebaande paden’ te gaan. Dwars door de binnenstad ( en langs de kust/ haven) loopt de Korzo. Een autovrijgebied waar de reuring is. Tot nu toe hebben we daar alleen maar rondgesjouwd maar nu nemen we steeds zijstraatjes die ‘ van de kust aflopen’. Keileuke pleintjes met terrasjes, mooie gebouwen. Zeker een gebied om wat vaker rond te struinen. We zien wat jeugd met stukken pizza langs komen en we kijken waar ze die vandaan halen. Jawel hoor, het spoor van jongeren brengtons bijeen klein tentje waar we ( voor €1 eenvierde deel pizzascoren.

Voor weteruggaan naar appartement drinken we wat bij een vreemd tentjevlak bij ons verblijf. Vreemd qua volk….

de dame is echter super aardig en spreekt wat Engels. Ik vraag haar om een ‘local restaurant’ en ze schakelt onmiddellijk één vande vele mannen in die hiervertoeven. De meneer met de netste kleding. Jawel hoor. Na een poosje komt er een antwoord: Garden.( oke, dat gaan we dus proberen vanavond.

we besluiten te gaan maar ik wil nog even naar toilet. De dame wordt redelijk panisch ( en terecht blijkt later) en wenst éérst de wc te gaan schoonmaken. Na wat gedoe neemt ze van me aan dat dit niet nodig is. Gelukkig heb ik een chinese leerschool gehad. Ik kan plassen zonder iets aan te raken ( Is dat wat?). Ze schaamt zichmaar wanneer ik vertel hoe ik het gedaanheb zie ikde mooiste glimlach ooit op haar gezicht. Ze komt zelfs mijn asbak wisselen in een schone. Wanneer we gaan en roepen’ untill tomorrow’ kijkt ze ons blij maar met een zeer ongeloofwaardige blik aan…..

op foto met tunnel zie je de eerste trappenreeks al die we steeds moeten nemen om in ons paleisje te komen