Eindelijk in Dali

Eindelijk in Dali.
We zijn met de bus vertrokken van Kunming naar Dali. Wanneer we bij het busstation staan zien we vele luxe bussen en één, kleine, en redelijk verouderde. Ja hoor, die is voor ons....Ties heeft op het internet gekeken en het blijkt dat we een low budget bus geboekt hebben. We hebben, bij het kaartjes kopen, wel gezien dat er allerlei loketten waren waarvan er één een rode sticker had met daarop hamer en sikkel. Bert vroeg me nog : zullen we niet even een ander loket pakken want waarom heeft alleen deze zo'n sticker? Enfin dat weten we nu dus ook. Voortaan boeken aan elk loket behalve die waar juist deze sticker geplakt is. De reis duurt zo'n dikke 4,5 uur. Wel mooi overigens. Iedereen is wat meer ontspannen en de omgeving nodigt daartoe ook uit. Ik heb het gevoel nu pas in het échte ( zoals wij dat kennen van films en zo) China te komen.
Bij aankomst op het busstation nemen we twee taxi's en verdelen ons over twee groepjes: Bert en Dirk samen en Lisa, lisette en Ties. Daar maken we een foutje. 4 koffers zitten in de taxi van Bert en Dirk ( waarbij Bert ondertussen jicht heeft en geen van beiden het adres van hotel bij zich hebben). Het andere groepje heeft twee koffers bij zich. We worden allemaal afgezet bij een van de poorten van Old Town Dali maar helaas niet bij dezelfde. Enfin, kunnen elkaar dus niet meer vinden plus het feit dat Dirk en Bert vier koffers bij zich hebben.....
Dirk is zo slim Bert op een terras te plaatsen ( én blijven zitten) en via veel bellen en afspreken bij Mac Donalds ( die kent heel de wereld) wordt vele tijd en energie later het gezelschap weer compleet. We drinken samen een koude pint en zoeken naar het hotel. Blijkt hetzelfde te zijn als het hotel waar Bert en ik eerder zijn geweest met Hans en Mieke. Super!! Een eeuwenoud chinees huis met binnenplaats en daaromheen alle hotelkamers ( daar waar vroeger de verschillende gezinnen van een familie woonden). Iedereen vind het top. Laten we nu ook nog een restaurant vinden waar hamburgers, steaks etc gegeten kan worden. Ik heb zelden een groepje zó zien eten én ik heb zelden zulke voldane gezichten gezien. Ja hoor, we zijn 'zen'!!
Voor de volgende dag ( vandaag) is afgesproken dat we hier geen ontbijt nemen en ieder voor zich de dag pland. Ontbijten wanneer en waar je wilt. De jeugd gaat samen op stap en Bert en ik ook. We slenteren wat door het stadje en hebben weer geluk om in een tempel zo rond 15.30 een gebedsceremonie mee te maken in een tempel ( waarschijnlijk taöistisch, confusius). Het geeft een bepaald sfeertje om het opdreunen van gebeden te horen, de ontzetten mooie kleding ( alles beschilderd) van hoofdmonnik (?) en assistenten en de muziek die gemaakt wordt. Écht, ik zou graag jullie willen voorzien van foto's en video's maar het lukt niet. Die dien ik dan eerst met telefoon te maken ( en daar moet ik dan aan denken, het wisselen van camera en telefoon) en vervolgens te uploaden. En dat gaat dus steeds héél veel tijd in beslag nemen.
Wanneer we uitgewandeld zijn en we willen iets drinken blijken we tegenover het terras te zitten waar Dirk, Ties en Lisa zich hebben neergevlijd. Ze zijn druk in gesprek met wat Chinese studenten en hebben het zichtbaar naar hun zin. Vandaag hebben ze de hele dag de BN-er ( bekende Nederlander) uit kunnen hangen. Horden met chinezen van allerlei reisgezelschappen willen met hen op de foto. Ha, ha zo voelt dat dus.
Wanneer we later met twee andere studenten ( een meisje uit Dali die haar studievriend uit Kunming de omgeving laat zien) zitten te praten geeft de dame zonder gene aan dat ze niet van plan is met haar studievriend iets te krijgen maar dat ze wel valt voor Ties. He is handsome...Like a moviestar....
Dat zal toch zelfvertrouwen geven. Enfin, mooie dag weer vandaag, iedereen zich goed vermaakt. Morgen weer een nieuwe dag.